Dzień dobry

[danuta]

I jeszcze jedno,jak oswoi sie z samochodami,to musisz pokazac jej np.stacje kolejowa i tak powolutku przestanie nerwowo reagowac Ja np.w przyszłym tygodniu jade do kopalni wegla kamiennego z calym psim towarzystwem sama jestem ciekawa reakcji mlodej jak zjedzie na dół

[abrus]

poza tym to taki etap rozwoju psychicznego u szczenięcia, że nawet inaczej ustawione krzesło niż zwykle może wzbudzić niepokój - będzie dobrze

[abrus]

I jeszcze jedno,jak oswoi sie z samochodami,to musisz pokazac jej np.stacje kolejowa i tak powolutku przestanie nerwowo reagowac Ja np.w przyszłym tygodniu jade do kopalni wegla kamiennego z calym psim towarzystwem sama jestem ciekawa reakcji mlodej jak zjedzie na dół

jessuuu - takiego testu to ja bym chyba nie zdała nie cierpię zamkniętych zakamarów, z których nie można się natychmiast wydostać

Abi - koniecznie pochwal się zdjęciami swojej psiny

[danuta]

poza tym to taki etap rozwoju psychicznego u szczenięcia, że nawet inaczej ustawione krzesło niż zwykle może wzbudzić niepokój - będzie dobrze

tutaj nie do konca sie zgodze,chyba ze dodasz u niektórych szczeniat ,bo nie mialam tego problemu z wiekszoscia szczeniat

[abrus]

poza tym to taki etap rozwoju psychicznego u szczenięcia, że nawet inaczej ustawione krzesło niż zwykle może wzbudzić niepokój - będzie dobrze

tutaj nie do konca sie zgodze,chyba ze dodasz u niektórych szczeniat ,bo nie mialam tego problemu z wiekszoscia szczeniat

z leonami tak chyba nie miałam, to był cytat (z tym krzesłem) z książki Borzymowskiego o rottweilerach, no ale coś w tym jest, że obce nie zawsze jest od razu ok

przypomniał mi się teraz atak Birmy na pluszowego leona naturalnych wielkości w Leonbergu, już teraz nie pamiętam, ale chyba w pozycji frontowej się nie podobał i jak dzielnie arwena i friśka pomagały Birmie w obszczekaniu "obcego", obróconego tyłem wszystkie powąchały pod ogonem, po czym front nadal był nie do zaakceptowania

[tsode]

ABI
ja miałam podobnie z moim Pysiem
do nas trafił jak miał 3,5 miecha
był kompletnie niezsocjalizowany
na spacerach interesowało go wszystko i zastygał w pozycji ' nie da się ruszyć' gdziekolwiek był, a miejsca czasem przyprawiały mnie o zawał - np. srodek ulicy
w pewnym momencie, na spacery MUSIAŁ chodzić mój TZ, ze względu na :siłę fizyczną - po prostu ktoś musiał go wziąść na ręce i przenieść. Tak było do około 6 miesiąca, a naprawdę staraliśmy się spacery urozmaicać o wszelkie hałaśliwe bodźce. Do 10 miesiąca - siedział za bramą i obserwował, nie szczekał i nie reagował - tylko patrzył.
Jak się rozkręcił - to dziś jest dorosłym, czasem zbyt pewnym siebie / i zbyt rozpieszczonym samcem /.
Niestety u pewnych osobników - cierpliwość i czas
a na pewno cierpliwość i urozmaicenie bodźców zewnętrznych
powodzenia i .. cierpliwości
pozdr

[danuta]

sadze jednak,ze to nie bylo ze strachu...widocznie miał pluszak idiotyczne wejrzenie

[abrus]

no dokładnie - "nie ze strachu" i z tym krzesłem chodzi o to samo, o totalną inność sytuacji, czyli spontaniczną reakcję na coś nowego i nietypowego- dla nas to idiotyczne i śmieszne, ale pies to może potraktować z pełną powagą

[abrus]

i podałam cytat z krzesłem po to by ułatwić Abi rozumienie psychicznego i emocjonalnego rozwoju psa, bo jeszcze różnymi rzeczami psisko może zaskoczyć swoją panią

[embe]

Witaj nam ABI
Ja nie zawsze i nie we wszystkim zgadzam się z przedmówcami, szczególnie z gingerheaven... Mam "zwykłe" doświadczenie z psami, nie jako superhodowca i behawiorysta, lecz facio który od urodzenia wychowuje się z dużymi psami (tj. pięćdziesiątkilkakilkakilka lat; nawet chodzić uczył mnie borzoj, a ja go wtedy podobno obejmowałem za szyję i deptałem po przednich stopach...). Z lękliwością u szczeniaków mój Ojciec - a ja po nim - walczyliśmy przewidując sytuacje stressowe. Znaczy to, że przewidując trudną sytuację dla psa, wyprzedzaliśmy ją drapiąc go między łopatkami i powtarzając: "dobry pies, dobry pies!...". Stanowczo, a nie łagodnie: "dooooooobry pieees"... To nasze "powiedzenie" brzmi bardziej jak poszczekiwanie, a nie pocieszanie. Jak dotychczas - ponad 50 lat! - to zawsze odnosi pożądany sukces. Tylko musi nastąpić przed trudną sytuacją... Wielokrotnie powtarzane przynosi utrwalony sukces!

[gingerheaven]

no i tu masz racje bo psa przed stresem chwaliles nie w stresie

[gingerheaven]

ja obecnie to przerabiam z Magilla-potrafi sie wystraszyc nowych sytuacji,Bajka wiesniara niczego sie nie boi i poza jej wzrostem to ja mam swoj ideal leona w domu-odwazne i opanowane niezalezne

[embe]

I chyba tu jest sedno sprawy... Dziękuję za pochwałę
Tu chyba o to chodzi, że to co nie stressuje pana - nie ma stressować i psa - z odpowiednim wyprzedzeniem.

[yack]

embe, ale gingerheaven, chyba miała na mysli by do psa ktory juz się czegoś wystraszył nie mowic :" coooo sięę staaałoo, nieee bóóóój sięęęę" itp. bo to wywoła reakcję odwrotną a przed stresem to sobie można. I też zgadzam się z tym ze jaknajbardziej odwracać psa uwage i ksuić go zabawą, popiszczeć piłeczką jeśli lubi, przebiec się z nim w podskokach... sprawić zeby pies poczuł zabawę, rozruszał się jakoś i nie myslał o tym. Jest mlody wiec napewno mu to minie tylko trzeba jaknajczesciej chodzic na spacery i to w rozne miejsca, coraz bardziej zaludnione i halasliwe. A jak pies się boi jakiegoś przedmiotu to najlepiej podchodzic do niego majac psa przy samej nodze i podobno nie moze byc takiej sytuacji ze sie coś takiego zostawi, no musi podejsc i juz! A najlepiej to mu na to coś jeszcze smakolyk polozyc zeby wiedzial ze to fajna rzecz. Z dzwiekami sie oswoi o ile bedzie chodzil na częste spacerki

[ABI]

Dziękuję wszystkim za rady. Mam nadzieję, że sobie poradzę.