Może nie jestem w temacie,ale z tego co piszecie to rozpoznanie u Archiego(jeśli nie pomyliłam) jest ustalone a choroba progresywna
Bardzo współczuję i serdecznie pozdrawiam psiura i właścicieli 
(wiem co znaczy patrzeć na cierpienia swojego towarzysza).Ale gdyby to był mój pies ,to zastosowałabymn kurację taką jak u ludzi z polineuropatiami o nieznanej etiologii-czyli sterydy+wit.B+kw.foliowy.Może to nie leczy? ale u 30% pacjentów (jeśli nie możemy ustalić etiologii i włączyć leczenia przyczynowego) powoduje częściową remisję a dobre i to 
Bardzo przepraszam jeśli zabrzmiało to jak wymądrzanie się
ale po prostu staram się pomóc.Wiem , że ludzkiej medycyny(a praktykuję już 20 lat) nie da się przenieść na psa- ale w mojej rodzinie (taka patologia ,że sami lekarze 
)- często "ludzkie kuracje "sprawdzały się na naszych podopiecznych.Żeby uniknąć nieporozumień :to stosowaliśmy je na własną odpowiedzialność ,często po rozmowie z wetem(najczęściej mówił "noo niewiem!nie powinno zaszkodzić?można spróbować !" wiec dalej nie byliśmy mądrzejsi).Napewno są bardziej doświadczeni i hodowcy i lekarze ale mam przecież prawo mieć swoje zdanie! 
Napewno lekarzowi łatwiej dyskutować z wetem( bo medycyna to w końcu medycyna a leki w większości te same "czy psie czy ludzkie") tylko podejście czasami zupełnie inne.Jak podsumował doktor ,który widział naszą determinację , kiedy nie chcieliśmy dać odejść naszemu AMIGO-"właśnie dlatego nie zostałem lekarzem tylko weterynarzem ,ale to żeby nie cierpiał mu sie od was należy po tylu latach razem". I tak zawsze będę uważać, że psy powinny odchodzic "ze starości"(czego wszystkim Zyczę
) a decyzja o uśpieniu to jedna z najgorszych jakie przyszło mi podejmować.Pozdrawiam forumowiczów Małgorzata
.
, juz wtedy widac spondyloze i to wcale nie mała.